صعود از یخ در نگاه اول کار ساده ای به نظر می رسد. و بیننده احساس می کند کافیست تبر ها و کرامپون را بر ‏روی سطح یخ بکوبد و از آن بالا برود. در صورتیکه وقتی این تصور اولیه به مرحله عمل در می آید پیچیدگی کار خود ‏را نشان می دهد.‏
در یخنوردی نحوه ضربه زدن و انتخاب جای مناسب برای کوبیدن نوک تبر و کرامپون اهمیت بسزایی دارد. ‏
محلی که برای ضربه زدن انتخاب می کنیم نباید سست و نا پایدار باشد. همچنین رعایت فاصله دو تبر از یکدیگر از ‏دیگر عوامل مهم است .‏

وقتی تبر یخ را در محلی می کوبیم بر روی سطح اطراف آن شکاف هایی پدید می آید که گستردگی این شکاف ‏ها بنا به جنس یخ متغیر است . اگر ضربه دوم را نزدیکی محل تبر اول بزنیم ممکن است بر اثر شکاف های جدید ‏سطح یخ بکلی بشکند و هر دو تبر رها شود. به شکل دقت کنید.‏
مکان کوبیدن نوک تبر را به گونه ای انتخاب کنیم که بعد از کوبیدن سخمه تبر در روبروی پیشانی قرار گیرد .می ‏توان با نزدیک کردن زانو ها در مواقع ضروری تعادل را حفظ و یا استراحت نمود . ‏
بهترین حالت استقرار همیشه وقتی بدست می آید که بازوان کاملا کشیده باشد.‏
برای ضربه زدن نباید تبر را خیلی پشت سر برد.این کار باعث عدم کارایی ضربه می شود.‏
در صعود از مسیر های یخی معمولا در سطح یخ به حفره هایی برخورد می کنیم که هنگام شکل گیری یخ بوجود ‏آمده اند. این حفره ها جزو بهترین مکان ها برای کوبیدن نوک تبر محسوب می شوند. نکته مهم دیگر استفاده ‏درست از تکنیک قفل بازو است . به شکل روبرو نگاه کنید. بازوی دستی که وزن را تحمل می کند کاملا قفل شده ‏است .و می توان کاملا از طول بازوی دیگر برای هر چه بالاتر زدن نوک تبر استفاده نمود.‏
بیاد داشته باشیم بعد از اسقرار تبر در محل مناسب سریعا از حالت قفل خارج شده و دستها را کاملا کشیده نگاه ‏می داریم . در یخنوردی هم مانند سنگنوردی دست ها باید تا حد امکان کاملا کشیده باشد.‏
در صعود های ترکیبی یخ و سنگ (‏Mix‏) و آبشار های یخی گاه بین دو قسمت یخ فاصله ای بوجود می آید که ‏امکان رساندن نوک تبر به به بخش بالایی در حالتی که دسته تبر یخ را گرفته ایم وجود ندارد.‏
در چنین مواقعی می توان با پرس کردن نوک تبر و گرفتن قسمت بالایی دسته تا حد امکان خود را به بخش بالاتر ‏تزدیک کرد. اگر در سطح سنگ شکافی یا حفره ای وجود داشت می توان با فشار دادن سخمه تبر یا لاخ کردن تبر ‏از آن ها بهره گرفت .‏
بیاد داشته باشیم در صورت تمرین می توان از تیغه های کرامپون مانند کفش سنگ استفاده کرد و با آنها گیره ‏گرفت .‏

کلاه ایمنی ‏
در حال صعود یک آبشار یخی هستید . بند کلاه ایمنی را هنگام حرکت محکم نبسته اید و کلاه به عقب رفته . ‏یکی از ضربات شما بر روی آبشار باعث کنده شده تکه ای یخ می شود و یخ به پیشانی شما اصابت می کند . با ‏احساس ریزش خونی که به صورتتان می ریزد با خود می گویید کاش کلاه را خوب بسته بودم . در هر فصل ‏یخنوردان زیادی بعلت شل بستن کلاه ایمنی دچار حادثه می شوند . وقتی کلاه را بر می گذارید یادتان باشد که را ‏از آن استفاده می کنید. پس آن را بخوبی و تا حد ابروهایتان به پایین بکشید. این کار از اصابت پشت تبر به صورت و ‏یا تکه های یخ جلوگیری می کند.‏

زاویه مناسب کف پا ‏
وقتی نیش های نوک کرامپون را یخ کوبیدید پاشنه را کمی به پایین بدهید این کار در حفظ تعادل کمک شایانی به ‏شما می کند‎ ‎‏. ( می توان گفت انگشتان بالا پاشنه پایین ) . ضمنا ‏‎ ‎زانو ها را کاملا قفل کنید در این حالت باس ‏نیز مانند یک لولا عمل می کند و می توانید به حالت استقرار مناسب برسید.‏

منبع: PARSAEI .COM