تفاوت ساختاری مفهوم کوهنوردی و کوهپیمایی

امروزه بهره گیری از لغت کوهنورد به نوعی تبدیل به تعریفی انبوه گردیده است. بدین معنا که می توان گفت تقریبا تمام جامعه شهری که به کوهستان مراجعه می کنند به عنوان کوهنورد شناخته می شوند و این فارغ از نگاه افراد به کوه و ورزشهای کوهستانی می باشد.

این در حالیست که تفاوت کلیدی بین کوهپیمایی و کوهنوردی در ریسک می باشد. در واقع این خطر کردن یا ریسک میباشد که مرز کوهپیمایی به عنوان یکی از ساده ترین ورزشها با کوهنوردی به عنوان یکی از دشوارترین ورزشها را مشخص می نماید.

ترکیب کوهنوردی به شدت وابسته به یادگیری ، کسب تجربه و نگاه دانشی به ورزشهای کوهستانیست و طی منحنی تجربه به شدت وابسته به تلاش پله پله کوهنورد است. در حالی که کوهپیمایی می تواند به صورت گروهی انجام گیرد. امروزه کوهنوردی در جهان به شدت به سوی تیم های بسیار کوچک و یا صعود های سبکبار گرایش یافته است.

در واقع می توان گفت با ترکیب دانش گرایی ، مدیریت ریسک و سیر تجربی اکثر فعالیتهای موجود از جرگه کوهنوردی خارج گردیده و در کوهپیمایی جای می گیرند.